Liandova leh Tuaisiala hi unau an ni a, Liandova hi a upa zawk a.
An nu hovin an hmeithai a, an rethei em em a. Chutih nâk alai chuan an
nu chuan pasal dang a neihsan daih mai a. Liandova te unau chu an
lungngai em em mai a, an ṭap an ṭap ṭhin a. A nu kal dawnin Liandova
chuan, “Ka nu kal suh, i kalin keini engtin nge kan lo awm ang, rilṭamin
kan thi mai ang asin, engmah thawk thei pawh kan la ni si lo va,” a ti
kiang kiang a. A nu chuan, “In awm awmin in awm ang a, in than thanin in
lo thang ang a, nangni pahnih vanga pasal neih loh ka duh hlei nêm,” a
ti mauh mai a, a kalsan lui ta a. Tichuan an unau chuan an ṭap an ṭap
mai a.
Ṭah
ṭahin engmah a sâwt si lo va, a tawpah chuan Liandova chuan a rilru a
tikhauh va, “Haw rawh Tuaisial, ṭap ṭap tawh suh, ei tur zawn a ṭul. Mi
ina inhlawhna kan zawn loh leh bahra laih tur a ni,” a ti a. Tichuan a
changin bahra an lai a, a changin mi inah an inhlawh ṭhin a. Liandova
chuan ama eikhawp chu khawiah pawh a hlawh thei zel a. Mahse Tuaisiala
chu kêp zel a ngai si a, chu chu an inhlawhna ten an awih si lo va, a
nau chu a buaipui em em mai a. Bahra an laih changte chuan mi hriamhrei
leh hmanrua hawh chawp a ṭul a, an thil hawh manah an bahra laih sate
chu an chhuhsak leh ṭeuh ṭhin a. Tuaisiala chu engmah ti tham a la ni lo
va, Liandova chauh chu a laitu a ni mai a. An unau kham khawp pawh an
chang thei ṭhin lo va. Rethei tak chaw kaw puar ei tur nei lovin an awm
ṭhin a.
Liandova chu mi buh vêng tur leh sa vêng tur te hian a va inhlawh
ṭhin a, ama ei khawp bâl te a hlawh thei a. Tualsiala chuan a kalna
apiangah a zui ve zel a. An inhlawhna ina chaw ei tura Liandova a kal te
hian, Tuaisiala chu in hnuai lamah a luhtir a, “Tikhan, in hnuaiah
ngawi rengin sut âwng zawnah lo awm la, bâl ka rawn thlak ṭhin ang a,
chu chu i lo ei ve zel dawn nia,” a ti a. Chutia an tih loh chuan miin
an unau ei tur chu an pe phal si lo va.
A nau chu Liandova chuan a khawngaih em em a, ei tur a hmuh
apiang a pe ve zel a. Vawi khat chu chutia bâl an inrawlruk ṭhin chu
Tuaisiala a lo ngampa ta deuh a, a â bawk si a, “Ka u, a lian lian kha
han thlak rawh,” a ti roh va. Chu veleh a neitute chuan an hre ta a,
Liandova chu an hau hrep a, “Bâl i heh kan tih ṭhin hi, i nau i lo
râwlruk zuk nia le, nangni hrawk phir kan chawm peih awzawng lo a che u,
chhuak hmanhmawh rawh u,” an ti a, an hnawk chhuak ta nghal a.
Liandova chuan hrawk hlawhna dang a zawng zel a. Mahse Tuaisiala a
kêp tih an hriat veleh a hnawng zel ṭhin a. Mi ramchhuahnaah te hian mi
hnung zuiin an kal ve ṭhin a. Mahse an hlawhtlin ṭumte pawh chuan a
ruhkawl, a ti awm mang hlei lo chauh hi an chan tâwk a ni ṭhin a.
Chutianga miin a ruhkawl an pek khawm te chu Liandova chuan an kawmchar
papui chhungah a khung khawm zel a.
Ni khua a lo rei a, thing delh loh, lung delh loh na nâ nâ chu an
lo fel ve ta tial tial a. Ni khat chu ei tur an nei hauh tawh lo va,
inhlawhna tur remchang an hmu bawk si lo va, an vak an vak mai a. An
vahna lamah chuan mim fang khat hi Liandova chuan an chhar hlauh mai a, a
lawm em em a. An uanu chuan an inphel ta a.
Tuaisiala chu a rilṭam ṭum te hian a u hnenah chaw a ngen a, a
ṭap leh mai ṭhin a. A naupang a, a â bawk a, a u chu a timangang thei em
em mai ṭhin a. Chutichung chuan Liandova chuan, “Tuaisial, lungngai mah
ta che, zângkhua a la bungbu thei alawm, chunga Pathianin bawkkhupin
min en reng a nia,” a ti vei reuh ṭhin a.
Vawi khat chu Liandova chu mi buh vengin a inhlawh a, a buh vên
pah chuan saihlum a hrual a, a sihlumah chuan buh chu a hrual hnan zel
a. Tichuan buhhum nena hrual saihlum tam tak a nei ta a. Lo vah a lo hun
a, mi tlang kawng bul, kawtchhuah sirah chuan Liandova chuan pipu a
suih ta a. Mi feh kal tur leh hâwng tur lam te an chawl a, pipuah chuan
an uai ṭhin a. Chutia an uai hlân chuan Liandova chuan an hreipui leh
chemte chu a lo hmang a, chumi bul vel chu lovah a vât ve ṭhin a.
Sawntlung ṭhuam thum leh a vel zim tê chu a vât zo ve thei a. Buh tuh a
lo hun chuan buh hum nena a hrual belh bawm a saihlum zawng zawng chu
sawntlung pangah chuan a perh bei khat ta vek a. Chung chu a hunah chuan
an lo ṭo va, a ṭha hle nghe nghe a. Tin, pipu kha a la suih reng a,
chuta uai apiangte tutlawh chu a hmang hawh a, a thlo zo ve thei ta a.
Ni khat chu an thlawhlaia an awm lai chuan choâk hian rul a rawn
pu a, an lo chungah chuan a lo thlawk a. Chu chu Liandova te unau chuan
an hmu a, an lo au vak vak a, choâk chuan a thlauh ta a. An va char a,
Khuavâng-rul a lo ni a, hnahthialin an fun a, thlâm liangah chuan an zep
ta a.
Chuta chin cu Khuavâng pitar tê hian an awm loh hlan chuan buh
chang rum leh sa hi Liandova te uanu tan a lo chhumsak diam ṭhin a. Anni
uanu chuan a ngaihna reng reng an hre lo va. Mi dah a ni ang tih te an
hlau va, ei pawh an ei ṭha ngam ṭhin lo va. Mahse a awm fo avang chuan
an ei zel tho va. Nakinah chuan an châng a, an enthla ta a. Pitar tê hi a
lo kal a, an rawng chu a bawl leh ta melh melh a. A tih zawh veleh
chuan an man ta a. “Nangmah hi a ni maw ni tin kan tana ei tur min lo
siamsak ṭhin hi ni, engtizia nge ni le?” an ti a. Ani chuan, “Hmân nia
choâkin a put rul in auh thlak kha ka fa a ni a, in lo chhan chhuak a,
puan tharin in lo tuam lum a, dam takin ka hmu leh a, ka lawm em em a;
chuvangin in tan thil ṭha tih ve ka duh a, in ei tur ka rawn siamsak che
u a nih hi,” a ti a.
Liandova te uanu chuan an hnena awmah an ngên a. Mahse Khuavang
pitar chuan, “In hnenah zawng ka awm thei lo vang, amaherawhchu min
ngaih chang apiangin min ko ula, ‘Ka pi tê kha ka va ngai em ve aw’ han
ti ula, nangmahni ṭanpui turin ka lo kal zel ang,” a ti a, a kalsan ta
a.
Ṭum khat chu an khuate ramchhuak hi Liandova te uanu chuan an zui
ve a. An kal kawngah chuan saphai lian zet mai hi a lo inkham a,
thingtuluang emaw tiin an kân zel a. A hnuhnung berah Tualsiala chuan a
rawn kân ve a, che hrut hian a hria a, a han en ngun a, a mit khap fuk
hi a hmu ta a. a hlau va, a tlan a, a u hnenah chuan, “Kan thingtuluang
kân khan mit a nei a, chet pawh a che hrut asin,” a ti roh va. “Awih loh
loh tur sawi reng reng suh, ngawi mai mai rawh,” a ti a. Saphai a nih
chu a ring a, mahse zêp bopui mai mai ṭha zawkin a hria a ni.
Nakin deuhvan chuan ramchhuakho chu an châwl a, an ṭhu khawm a.
Tualsiala chuan a thil hmuh kha mak a ti deuh va, a la â si a, a sawi
leh ta mai a, “Nichina kan thingtuluang kân khan mit a nei a,” a han ti
a. A u chuan a lo chhâng thuai a, “Dâwt dâwt a nih chu, khawia
thingtuluang mahin mit va neih lêk loh tur, i ât vang a nih roh chu, a
kau pawh a ni ang chu,” tih pah chuan, Tuaisiala chu a han sik ru hlawk
a. Tuaisiala pui chuan min khap a duh tih a hre thiam hauh lo va, “Awiah
a, eng nge maw min sih rawk chu le, mit a nei ngat nia maw le, chêt
pawh a che thei asin, ka ât vang a ni teuh lo em mai,” tiin a la ṭang
khu khu a.
An ṭhiante chuan an han zawt chiang ta a, saphai a nih chu an
ring ṭheuh va. Liandova hlauh ang ngei chuan, “I va en ang khai, saphai a
nih chuan i that ang khai, a sa i chan nghal ang u. A nih loh leh
Tuaisiala hi kan vêl hrep dawn nia,” an ti a. Liandova chu a lungawi lo
hle mai a, a lo tleng bo tawh te pawh a ni thei ang tih te a ring a.
Tuaisiala tan chuan a hlauhpui bawk a.
A hmun an va thlen chuan a lo la awm reng a. Tichuan an that a,
an chan ta nghal a. Liandova rin ang ngeiin a sa ṭha chu anni unau chu
an pe ve phal lo a. A pumpui leh ril bawr chu an pe a, “Kha kha in chan
tawk a nih kha, lui mawng lamah tlân thla rawh u, in uih e,” an ti a.
Liandova chuan rethei a inti em em a, a lung a chhia a, a ṭap a
ṭap ta mai a. Tuaisiala erawh chuan rethei intih nachang a hre ve lo va,
an sa chante chu a sa chhe lai a ni tih a hre thiam ve lo va. Sa pumpui
chu tlahthi chuan a zuk zai ṭhin a, a ri rêt rêt a. A u hnenah chuan,
“Ka u ṭap ṭap teh suh, chu eng emaw ni ka zai ri rêt rêt a nia, dâr a ni
awm e,” a ti ṭhin a. Liandova chuan, “Khawia dâr mah khatah va awm loh
tur, i ât vang vek a nih hi,” a ti a, a lungawi thei der lo va.
Tuaisiala chuan a zai ngut ngut a, a tawpah a zai ṭet ta hlawl
mai a, a chhungah chuan ṭhi leh dâr hlir a lo awm tak tak a. Tichuan an
ṭhiante hmuh leh kha an hlau ve ta thung a, lui mawng lehzual chu an
panpui ta sauh sauh va. An saphai thah kha khawchhak sumd^wng, mi hausa
tak mai Singaia dawlhtu a lo ni a. Tichuan Liandova te unau chuan ṭhi
leh dâr an ngah ta em em mai a.
An tapkâwm an ker a, tah cuan an d^rte chu an thukru ta vek a. An
ṭhite chu an thulah a khat ṭeuhvin an beng bawk a. Anni unau pawh chu
an awm ngaiin an awm a, an zêp tlat a. Chuti lo chu an chhuhsak mai ang
tih an hlau va. Tumahin an thil neih chu an hre lo a ni.
Buh seng a lo hun a, Liandova te unau chu an thl^mah an va kal a,
Liandova chu a lungleng viau mai a, “Ka pi tê kha ka va ngai em ve aw,”
a han ti a. Vau aṭangin Khuavâng pitar tê kha a lo chhuak a. An hnenah
chuan, “Eng nge in duh le?” a rawn ti a. Liandova chuan, “A, hei buh
seng te a lo hun ta a, kan buh te min sengpui la kan ti a ni e, engmah
hriamhrei leh hmanruate kan nei ve si lova,” a ti a. Khuavang pitar
tê chuan, “Aw le, a nih tak chu, naktukah buh sengpuiah a khuain mi sâwm
ula, in buh sengna hmunah chuan ka lo lâm ang a, tichuan buh chu
nilenga seng tur a awm mai dawn nia. Amaherawhchu nangni uanu chuan min
nuih hlek suh ang che u; chuti lo chu in buh seng tur a awm lo mai ang,”
a ti a. “Awle,” an ti a.
A khua chuan buh seng turin an sâwm ta a. An buh seng ni chuan nu
pui pui te hian, “Liandova te unau lo, âr hmai tia lek te chu nau chaw
hmuam chung pawhin kan seng zo lawk mai ang chu,” an ti a. Nau chaw
hmuam chung te chuan an lo thawk a. An han seng ta a, Khuavang pitar
tê kha an hmaah chuan a lo lam a, a lo su hliau hliau reng a. Chutih
chhung zawng chuan an seng zo thei ta lo va, nu nau chaw hmuam te chuan
an chhâk zell zul ta mai a. Nakinah chuan ni chu a lo thlang her ta
bawih a, khua chu a lo tlai lam ta a. Tuaisiala buh seng ning chuan, “Ka
pi tê reuh chu e,” a ti a, a han nuih ta a. Chu veleh chuan an buh seng
tur zawng zawng chu a awm lo ta duak mai a, an zo chu a ni ta a.
Liandova te uanu chuan an kum khat ei dawn lai buh an nei ve ta a. An la
rethei hle chungin vanneihna eng eng emaw an tâwk hret hret ṭan ta a
ni.
Hetih hunlai vek hian, khaw danga lal ropui tak Lêrsia leh a hote
chu Liandova te khuaah an zin a. An lalber Lersia chuan khua an thlen
dawn chuan, “Miin min hre teh rêng emaw,” a ti a. Kângṭhaiin a invaw
vual vek mai a, phâr ang mai hian a paw hruah a. Chuti chung chuan
khuaah an lut ta a.
Liandova te khuaa mite chuan Lersia thlen chu an châk ṭheuh a.
Mahse tuman an hre si lo va. Lersia a ni mahna tiin a hote zawk chu,
“Nang ka inah lo thleng rawh,” an ti a, an kai darh zo ta vek a. An
lalber chu a chuang ta reng mai a. Liandova te unau chuan Lersia chu an
han kai ve ta a, “Ka pu, kan inah lo thleng rawh, ei tur engmah kan nei
lo nâ a, kan mei lum tal rawn ai ve rawh khai,” an ti a. Lersia chuan,
“Aw le, a va lawmawm ve le, ei tur zawng lungngai suh u, keiman ka nei
e,” a ti a, a zui ta a.
In chhung an thlen chuan Lersia chuan a zupeng chu a han phawrh
a, “Ka zu hi in teh u khai,” a ti a. Liandova te unau chu a han intir a.
A thlum tui em em mai a. Tuaisiala pui chu a ngawi vung vung a, “A, a
va thlum em, Lêrsia khawmchar zu an tih pawh heti lo liam hian a thlum
bik lo vang,” a ti ta roh va. An mikhualpa chuan, “Keimah hi Lêrsia chu
ka nih hi, pawnah sawn va chhuak la, ‘Lersia kan thleng e’ va ti rawh,” a
ti a. Liandova chuan a fiamthu emaw a ti a. Tuaisiala chu an luhka
tlâng sângah chuan a va ding a, “Lêrsia kan thleng e” tiin a va au ta
vak a.
Nakinah chuan mite an lo kal a, Lêrsia chu an va kai a, “Hawh ka
inah lo thleng rawh, ar ka talh ang che, he mite zawng an mi chhe em a,
ei tur pawh an neih loh hi,” te an ti a; a ṭhenin “Vawk ka talh ang
che,” an rawn ti bawk a, an sawm huai huai mai a. Lêrsia chuan tuma
kohna chu a zâwm duh tawh lo va, “Keini putuza hi kan inphu tawk a ni
e,” a ti a. Zanriahah chuan Lêrsia buh fun leh sa fun te chu an ei a, a
tuk thlenga an ei tur chu a lo nei a. Lêrsia chaw an han ei chu
Tualsiala chuan tui a tikhawp a, a bâr apiang hian, “A va han tui tehlul
em! Van te pawh a pit dawr tia lekin a ni ka hmuh,” a ti roh ṭhin a.
Lêrsia chu a haw dawn ta a, Liandova te unau hnenah chuan, “In
chungah ka lawm em mai a, ka khuaah lo kal ula, sial ka lo puichhuah ang
che u,” a ti ta a. Tichuan Liandova te unau chuan Lêrsia chu an zui haw
ta a, a inah chuan an thleng ve ta thung a. Ei tur ṭha tak tak leh tui
tak tak a eitir a, nuam an ti em em mai a.
Liandova te unau chu an haw a lo hun dawn ta a. Liandova chu
Lêrsia kawmchhak hmeithai inah chuan a han lêng a, “Ka pi, hei Lêrsia
hian, ‘Sial ka puichhuah ang che u,’ a ti a, se eng khu nge maw ṭha ber
dawn le?” tiin a han râwn a. Chu hmeithai chuan, “E, Taite, min râwn
nachang i hria chu i fing hle mai a; tu man Lêrsia se chi ṭha ber an hre
lo asin, a hre ber ka ni ang, min râwn fuh hle mai, se pa lian pui pui
leh se pui lian pui pui te a huangah an awm khup ang a, chung chu hling
duh hlek lo la, a hnuhnung berah kelpa tiat lek, favai zingah chil ula, a
lo tho tarh tarh ang a, chu chu hling ang che u. Chu chu a se chi ṭha
ber, thlakipa no nei thei chu a ni,” a ti a. Liandova chuan, “Aw le,” a
ti a, a hre ta rân a.
An haw dawn tukah chuan Lêrsia chuan Liandova hnenah, “Khu, ka se
huang chhunga se awm zinga mi khu in duh ber zuk hling rawh u le,” a ti
a, a luhkaah chuan a ṭhu vung vung a, a en ve reng a. Liandova chuan
hrui a la a, se kawngkaah chuan a lo châng a. Tuaisiala chu a va khalh
chhuahtir a. Se pa lian pui pui te chu Tuaisiala chuan a duh khawp a,
“Ka u, kha kha hling rawh, kha tak kha lo hling rawh,” a ti chel chul
mai a. Liandova lah chuan, “Ka hlin ṭhelh,” a ti ṭhin a, a chhuah zel a,
a hling fuh duh hlek lo mai a. A hnuhnung berah chuan a pa chal lian
deuh mai a la awm a, Tuaisiala chuan, “Ka u, hei hi chu lo hling ngei
tawh rawh, a dang a awm tawh hlek lo a nia,” a ti a, a khalh chhuak ruau
ruau mai a. Huang kawngka a hnai deuh velah chuan, “Ka u, hling rawh,
ka u, hling rawh,” a ti a, a râk chul mai a. Liandova chuan muangchang
hian, “A khaih! Ka hlin ṭhelh,” a ti leh ta a. Tuaisiala chu a ṭap ta a,
“Ka u zawng i sual em mai, i hling fuh duh lo zel a, a dang pawh a awm
tawh si lo,” a ti a, a ṭap pur mai a.
Liandova chuan, “Tuaisial, lungngai mah ta che, keini unau phu
tawk zawng khang lai favai kha han chil la, a lo awm leh mai ta ve ang,”
a ti a. Tuaisiala chuan beisei tawh lo chung hian a han chil a, kelpui
tiat lek sepui chu a lo la awm a, a lo tho tarh tarh a, chu chu Liandova
chuan a hling ta a. Tuaisiala chu a lungawi lo em em mai a, “Ka u zawng
a lian ṭha i hling duh lo va, a chhe ber kher i hling a…” a ti a, a
phun nung nung mai a. Mahse Liandova chuan a thlêm a, “Keini zawng mi
chhia kan nih hi, a lian pui pui te chu kan phu hlei nem, hei hi kan phu
tawk lek a nih hi,” a ti a. A kai a, an kalpui ta a.
Lêrsia chuan, “Kha, ka se chi ṭha ber in la ta a ni a, Pathianin
mal a sawm dawn che u nia,” a ti a. Liandova finzia chu mak a ti a, a en
zui vawng vawng mai a. An kal liam ta a. Lêrsia se chi ṭha an lak chu
an khuaah pawh an kai lut lo va, tuma hmuh lohvin ramhnuai sih zau takah
an dah a, an hung tlat a. Tu man sial an nei tih pawh an hre lo va.
Thla tin hian Liandova chuan se en tirin Tuaisiala chu a tir a,
notê thar hi a lo nei ziah mai a. Se note thar chu Tuaisial chuan sakhi
emaw a ti a. A haw hnu chuan a u hnenah, “I e ka u, kan se huangah khan
sakhi a lo awm ve reuh va, a zuang zek zek mai,” a ti ṭhin a. A u chuan,
“Duh leh tichuan lo awm ve mai mai rawh se,” a tihsan ṭhin a. Rei vak
lo chhungin Liandova te unau chuan sial an ngah ta em em mai a.
Liandova te unau chu a rukin an hausa ta hle mai a. Mahse tuman
an hausakzia an la hre lo va. A chang chang hian an dâr neih kha an tum
ṭhin a. Mite chuan an dâr tum ri chu an hria a, an kal hnai a, kawngka
aṭang hian:
“Liando te unau unau,
Dar ze nge in tum in tum?”
an ti a, an rawn zâwt ṭhin a. Anni chuan an dâr chu an thukru leh thuai a, bur chhia an vaw bel bel a:
“Dar zeng mah kan tum lo ve,
Liando bur chhe te kan tum kan tum”
tiin an lo chhang ṭhin a.
Ni khua a lo ei a, Liandova chu a lo tlangval ve ta a. An hausak
dan chu an la fanu Tuaichawngi chuan a rukin a lo hre vek mai a. Chuvang
chuan Liandova chu a ngaizawng ta em em a, pasala neih a duh viau mai
a. Tuaichawngi chu a hmel a ṭha hle a, a nu leh pa pawhin an chhuang hle
a. An lalpa chuan, “Ka fanu Tuaichawngi hi a pasal duh ber kan khaw
tlangval zinga mi ka thlantir dawn a ni, tlangval zawng zawng hnatlanga
kal vek tur, an lo haw lam chu kawtchhuahah a pasal tur a duh ber a lo
kâwk ang a, puanrin a lo pe ang,” a ti a.
An ni ruatah chuan tlangval zawng zawng chu kal tur an tihna
lamah an kal vek a. Liandova te unau pawh chuan, “Mi sahmim tipuarah
pawh i kal ve mai mai ang hmiang,” an ti a, an kal ve ta a. Tlai lamah
chuan a nu leh pa te nen kawtchhuahah chuan Tuaichawngi te chu an lo awm
a, an khaw upate pawh an awm khup bawk a. Tlangvalho chu an lo haw zung
zung a, Tuaichawngi chu kawng sirah chuan a lo ding reng a. An khaw
miṭha fate leh tlangval hmelṭha pui pui te chu an lo kal zung zung mai
a; mahse Tuaichanwgi chuan tumah a lo uksak hlek lo mai a.
A tâwpah chuan a hnuhnung berah Liandova te unau chu an lo kal
ve hnâ hnâ a, Tuaichawngi chuan Liandova chu a lo kâwk a, “Hei hi ka
pasal tur duh ber chu a ni,” a ti a, a puanrin ken chu a pe ta a.
Tuaichawngi pa chu a thinur ta em em a, a ang a, “Ka khaw mi ṭha fate
leh tlangval dang hei zozai zingah ka khaw mi che ber kher leh rethei
ber maw i thlan chu! Tuaichawng, i hamṭha lo vang e,” a ti a, a kawhna
kut zungchal chu a tansak ta a.
Tuaichawngi chu a pa te in lama haw a ngam ta lo va, Liandova nen
chuan an inzui haw ta a, an innei ta nghal a. Tuaichawngi pa chuan a
fanu man atan, “Sial, ka se huang su darh khawp leh ṭhi, ka thuambân uai
tliak zo min pe tur a ni,” tiin Liandova hnenah a ngen eltiang ta a.
Liandova te unau chuan Tuaichawngi man chu an pek a lo ṭul ta a.
Mahse an ṭhi neih zawng zawng thil loh vek a ni si a, thilna tur la pawh
an nei lo va. Tuaichawngi chuan a nu hnenah latui a han dil a, “Latui
min lo pe ta che ka nu,” a ti a. A nu chuan latui pakhat a lo pe a,
mahse chu chuan a daih teuh si lo va. Ni tin hian a dil ziah mai a. A nu
chuan, “Engah nge maw i hman zawh zozai le?” a lo ti a. Tuaichawngi
chuan, “A, ka nu, an puan a lo chhe nasa em alawm mawle,” a ti mai a.
A
nu chuan a ringhlel ta deuh va, a va bih ru ta a. Tuaichawngi chuan
Liandova te unau puanchhia awzawng a lo ṭhui lo va, ṭhi a lo thil a lo
ni zawk a. A thil sa chu tam tak hi a lo inbang nghung tawh mai a, la
thil leh tur chu thlangrâah a vum tun hian a la awm bawk a. Chuta chin
chu Tuaichawngi nu chu a lawm rilru ta viau mai a. Tuaichawngi’n latui a
va dil leh te chuan ui lo takin a lo pe a, “A daih loh leh han lam leh
zel rawh aw, Chemtê,” a ti ṭhin a.
An ṭhi thil chu tam tawka an hriat veleh Tuaichawngi pa hnenah an
kalpui ta a. An thuambânah chuan an bâng a, a hnuhnung berah chuan
ṭhipui hrui fual delh dawlh hi Liandova chuan a han bâng leh hnawk mai
a, a uai tliak ta a, tawk an ti ta a.
Sial pek leh tur a ni ta a. An khaw tlangval fel deuh deuh te chu
Tuaisialan a hruai a, ramhnuaia an se huanga mi chu an zuk khalh chhuak
ta dum dum mai a. Tuaichawngi pa se huangah chuan an khalh lut a, a
hnuhnung ber tilah chuan Tuaisialan sairawkherhin a han perh pawp mai a,
chu chuan a phin buai a, Tuaichawngi pa se huang chu a su darh ta vek
mai a. Tichuan Liandova chuan Tuaichawngi man chu a tlâk ta a.
Liandova leh Tuaichawngi chu an induh em em a, hlim tak leh lawm
takin an awm dun zel a. Kum thum an inneih hnu cuan fapa ṭha tak an
hring a, an lawm em em a. Tichuan khuangchawi an tum ta a. An laina
zawng zawng, hla taka mite pawh an chah khawm vek a. Liandova nu pawh
kha an chah ve a. An khuangchawina tur chu hlim takin an buatsaih mup
mup mai a, a khaw mipui chu an hlim em em a.
An tihpui ni, Liandova te chhung Khuang chunga an chuan ni chu a
lo thleng a, mi zawng zawngin ruai an ṭheh hum hum a. Tlaiah chuan
Liandova te chhung chu khuanghlâng chungah chuan an chuang a, mite chuan
an zâwn a, an uarpui em em a, an sêp vuh vuh mai a. Tuaichawngi chuan
ṭhite a vawrh ur ur a, an inchuh huai huai a. A kut zungchal a pa tan
bulhsak kha a vilik a, a pa hnenah chuan, “En teh ka pa, min tansak hi,”
a ti a, a lek valh valh mai a. A pa chu a hrilhhaiin a zak deuh hle mai
a.
Nakinah chuan Liandova chuan an kawmchar banglai chhunga papui
chhunga saruhkawl dah khawm, an retheih laia mi pek khawm kha a va la
chhuak a, mual laiah chuan a chhung ta ruih a, “Hei, kan retheih laia in
sa min hleh khawm kha a nih hi,” a ti a. Mite chu an zak a, an haw zo
ta a.
Tin, a nu an chah kha Khuangchawi ṭiak hnu ni thum niin a lo
thleng ve chauh va. Liandova te in chu lal in ang maia sei pui hi a lo
ni tawh a, chhiahhlawhte lah a ngah hle mai a. A nu kha a lut zak a,
kaiṭênah a ding reng a. Chhiahhlawhte chuan, “Ka pi, lo lut rawh,” an ti
a, an kai lut ta a. Ani chuan Liandova te unau ei atan tiin laiking rêp
te, fafu bung leh bâl te a phur vei
A kal ta chu kawtchhuah a va thleng a, Liandova te khaw lam chu a
lehhawi a, a ding a, a inngaihtuah a, “Aw, Liandova te unau heti taka
an lo ropui ta mai tak chu,” a ti a, a zak lutuk chu a rilru a mit sulh
a, a tlu tawp a, a thi chu a ni ta reng mai a.
Liandova te unau erawh chu hlim leh lawm takin, fanau maltluan
chawiin an awm zel a ni. Tichuan an retheih em em laia Liandova’n a nau
Tuaisiala a ṭawng thlamuanna, “Tuaisial, lungngai mah ta che, zângkhua a
la bungbu thei a nia,” a tih te, “Chung Pathianin bawkkhupin min en
reng alawm,” a tih te chu a tak takin a lo thleng ta a ni.